16 Nisan 2016

Duyumsadığın Her Şeye - Bertolt Brecht

 
Duyumsadığın her şeye
En küçük önemi ver.

Söylemişti sensiz yaşayamayacağını
Unutma bunu, yeniden rastlarsan ona
Tanıyacaktır seni.

Bana bir iyilik yap, bu kadar çok sevme beni

Son kez sevildiğimde
Duymamıştım en küçük bir sevinç bile.



Enis Batur - Tılsım ve Trajedi

Bir ucunda Trajedi vardı bu kalemin,
Tılsım öteki ucunda. Uyuduğumda kim
uyanıyordu içimde, hangimiz sürdürüyordu
gündüşlerini, hangi yüzüm kanıyordu,
neden bir ucu seçip sivriltiyordum da
köreliyordu o an öteki uçtaki güdülerim,
kalemin bir ucunda Trajedi, Tılsım
benden yanaydı: Nereye çevirirsem çevireyim
öfke doğuruyordu hüzün doğuruyordu öfke:
İki ucunda kalemin
ebabil kuşları taş topluyordu. 
Gelecek ardımda kalmış bir melek:
Defterim dolmuş, bir tek hece taşım için
karasız bir beyit oyalıyor şimdi beni.
Köprüler, dehlizler ve tünellerden geçtim,
oğullarım dağınık bir başkaldırı kavmi,
kızlarım sonsuza ayarlı birer arayış tohumu,
bu kadını sevmiştim: Koptu gitti dünyamdan,
sönmüş fer. Bu kadını da: doyamadığım.
Bir de onu: Yanıbaşımda fırtına gibi yaşayan,
tül gibi ölen. Yalnızım artık, nasıl yalnız
yaşamışsam gamlı bir şahinken.

Defterlerim dolu: Yaklaştım, erişemedim
Sancının ortasında, huzur kutbuna teğet,
varacağım noktaya doğru ilerlerken
ondan uzaklaştım belki de. Yandı canım
biricik olanı kendime ayırırken,
gün geldi içimde biriken ağu
çekti benden dışımda biriken uyumu:
Karanlık, sinsi, delici bir çağda
kırdım tek tek elimdeki kelimeleri.

Herşey geçti sonra, ben kaldım --
bir de bende bana direnen doğrular

ve yanlışlar: Hassas terazi, dik merdiven,
birkaç bozuk kum saatı, dilini unuttuğum
bir pusulayla gecelerimi paylaştığım
o tuhaf hayvanlar: Akrep ve örümcek,
semender ve şahin ve ebabil kuşları
taş topluyorlardı. Doğaya baktıkça
içimde dinlenen tufan insana baktıkça
kabardı; seyrek ve acemiydi kaçışlarım,
yüzümü döndüm nerede yakıcı bir hal
görsem, duydum ağızdan kaçırılmış
bir heceyi bile, bir tuzak kazıp
içinde salıvermek için mutlak bir av
bekledim.

Böyle başladı ve sürdüydü önümdeki katışıksız
yokuş: Sandım ve inandırdım belki,
gönlümü ve aklımı dağlamamış hiçbir işarete
oysa inanmadım. Hazırdım her an
kurduğum çadırı söküp yolcu çıkmaya,
kaldım burada: İğne ve ağ, ipek ve masal,
sis ve köpük arası yazdım öykümü defterden
deftere: Aradım bulamadım altın anlamı,
ama farkettim altındaki anlamı -- uyanıp
kan içinde bir gece, sivrilttim öteki ucu
iyice:

Etrafımdaki nesneler cansız mı, kıpırtı
dolu: Dokunsam kendi dillerine çevirecekler
bende bildiklerini: Bu saatı ben durdurtmuştum,
ben çıkartmıştım bu yüzüğü, bile bile kırdığım
fanus ile bir başkasının kırdığı fanusu neden
içiçe geçirmiştim? İşte masam, kurutma kağıdım,
çocukluğumdan bu yana bana eşlik eden bir çift
kemik zar. İşte duvardaki ölü resimler,
yerdeki bu boz halı, başucumda yatağımın
opalin bir lamba ve siyah deri kaplı derin
defterler: Dokunuyorum ve dile geliyor
yıldan yıla bu odaya sinen saf korku:

Biraz daha arınmış ışık gerek bana,
biraz daha koyu bir mürekkep,
biraz daha felç sağ elim ve parmakları için,
biraz daha zaman ve bu zamandan geçmek:
Birkaç soluk boyu belki, belki birkaç çağ için
biraz daha cüret
ve korku,
Tılsım ve Trajedi gerek.

SONBAHAR Seçme Sözler

"Hoş geldin sonbahar,geçmişin korkularından  ve eskilerden kurtulmanın,yenilere yer açmanın mevsimi..."Paulo Coelho

"Sonbahar geldi...Bu mevsim,her şeyi derin bir uykuya yatırıyordu."

"Sonbahar gelmişti:Her şeyin renk değiştirip öleceği narin,serin mevsim."Knut Hamsun

"Sonbahar mevsimi,yaşamı gözlemlemek için en kutlu zaman dilimidir."Stefan Zweig

"Sonbahar tabiatın kederi,ilkbahar ise sevindir.Biz tabiattan öğrendik keserin de sevincin de birgün biteceğini."Sebuhi Quluzade

"Sevda Eylül'le beraber doğuyordu ufkumda.Kim demiş 'sonbahar hüznün mevsimidir' diye.Sonbahar dibacesidir sevdanın."Mehmet Yılmaz 

"Alemde sonbahar,bizde hüzün;Alemde kar kış kıyamet,bizde yaşlılık ölüm."Sait Köşk

"Hayatımızdaki insanlar yapraklar gibidir.Her sonbahar gitmesi gerekenler dökülür.Kışa ruhumuz dinlenir,ilkbaharda yeni gelenlere kadar."Dolce Vita

"Hiçbir sonbahar,senin yokluğun kadar buraları harap etmemişti."Reşat Nuri Güntekin

"Seni düşünür,seni özlerim,sevgilerin özlemlerin derinliğinde ne olur kır şeytanın bacağını birkez beni hatırla,bir sonbahar serinliğinde..."

"Sonbaharda bir yol gibi:Temiz pak süpürüyorsun,sonra yol bir kez daha kurumuş yapraklarla örtülüyor."Franz Kafka

"Yüzü sonbaharda yağmurlar yatmadan önce büyük bir sükunetle akan Dicle'ye benziyordu;berrak,dingin,sade ve biraz da hüzünlü."Mehmed Uzun

"Geleceksen sonbaharda gel,yazın her yer çiçek zaten."

"Anılar hep sonbaharda gibidir."Cemal Süreya

"İnsan sonbaharda nedense ölümünü/ölüsünü sararmış yaprakların öttüğünü."Atilla İlhan

"Hayata katılmakta güçlük çekiyorum.Benim mevsimim sonbahar.Sokakların tenhalaşmaya başladığı vakitler...Tek kişilik oyunlar ustasıyım ben.Tek kişilik özlemler,tek kişilik acılar ustasıyım."

"Biz her mevsim;en iyi sonbahar oluruz."

"Yokluğuna hasret sonbahara başlıyorum,varlığını hissettiğim o sonbaharlara benzemeyen.Belki biraz yağarım bu aralar,ıslanma sakın...!"

"Kaç sonbahar atlattım,kalbim buz gibi.Bir avuç içi yeterdi oysa,yüreği ısıtmaya.Ama bir elveda'nın başlattığı yağmurlar kaç sene sonra diniyor,bilir misin?"

"Çünkü hepimiz sınırlı sayıda ilkbahar,yaz ve sonbahar yaşayacağız."N.H.Kleinbaum

"Sonbahar ilkbahara küsebilir mi yan yana değiller diye?"Hikmet Anıl Öztekin

"Onu neden sevdiğimi bir türlü anlamıyor.Ağzı temmuz sıcağı,bakışları sonbahar."

"Sonbaharda dökülen yapraktım, ilkbaharda geri geldim ben."Ceza"

"Niçin rüzgarlı sonbahar akşamlarında,sessizce yan yana yürüyerek ruhlarımızın konuştuğunu dinleyemiyoruz?"Sabahattin Ali

"Başka mevsimlerde belki biz şair oluruz fakat sonbahar,kendisi şairdir."Ahmet Hamdi Tanpınar

"Fakirin dünyası sonbahar gibidir."Çerkes Atasözleri 

 Yılmaz Odabaşı "Her sonbahar dökülen, biraz da ömrümüzün yapraklarıdır."

Jorge Luis Borges "Cennetin her zaman bir kütüphaneye benzediğini hayal etmişimdir."



Oruç Aruoba "İnsanca özlemler dünyaya uymuyorsa, bozuk olan dünyadır, insanca özlemler değil."


- Her içtenlik çabası, gidiyor dolambaçlı ilişkilerimizde kurduğumuz sahteliklere çarpıyor.

- Özlem, örneğin, işitmeyeceğini bildiğin birisine yalnızca ona; ama, kendi kendine "nerdesin?"diye seslenmendir.

- En iç, en içten,en içteki sesine bile aykırı düşebilir mi kişi? Düşer.

- Düş; daha başından, bir anıdır.
 
- Yaşamak, sevinçli acılar çekmek, hüzünlü neşeler yaşamaktır


Montaigne "Biraz doğaya izin verip, yolundan çekilelim; o işleri bizlerden daha iyi toparlayacaktır."